Bibliotheken, ik krijg er nooit genoeg van

Passie voor lezen krijg je mee van thuis. Ik ben een jaar of vijf en loop met mijn vader op zaterdagmiddag naar de leesbibliotheek. Een flink eind wandelen, bult op, bult af. De leesbibliotheek is in een kantoorboekhandel. Aan één zijde van de winkel staan achter een toonbank kasten met boeken. Ze hebben allemaal dezelfde gewolkte kaften. Mijn vader krijgt een paar boeken van de winkeldame aangereikt, kijkt ze in en maakt een keuze. Een stempeltje op een kaartje en dan gaan we weer naar huis. De eerste ‘boekherinneringen’.

Advertentie

Boterham met Marmite

Grietje Duijvetter werd in 1881 geboren. Niet dat ik me dat destijds bewust was, ik las het laatst op internet. Voor mij was zij ‘Mevrouw Van Laar’. Ze woonde in hetzelfde huis als wij, een verdieping lager, en ze was een soort plaatsvervangende oma. Mevrouw Van Laar kende mij vanaf mijn eerste snik, assisteerde bij mijn geboorte terwijl mijn vader naar het hotel aan de overkant rende om daar de arts te bellen.